امروز:دوشنبه 21 آبان 1403
امروز:دوشنبه 21 آبان 1403

مهارت های شغلی و اشتغال توان یابان

موضوع مهارت های شغلی و اشتغال توان یابان از جمله دغدغه هایی است که باید همواره در میان مسئولان نهادهای مختلف هر جامعه یی وجود داشته باشد چرا که معمولا در سطح جامعه نگاهی ترحم آمیز نسبت به این افراد وجود دارد. باورهای قالبی نسبت به توان یابان می گوید که آن ها نمی توانند کار کنند، به کمک های خیریه نیاز دارند و موجودات کمتری هستند که باید از وسایل مخصوص استفاده کنند. از دیدگاه حقوق انسانی، توان یابان چون سایر افراد حق استفاده از امکانات و تجهیزات جامعه و مشارکت در آن را به عنوان شهروند دارند. از دیدگاه اقتصادی نیز شواهد نشان میدهد که هزینه ی آموزش و توانبخشی حرفه ای توان یابان در مقایسه با هزینه های هنگفتی که صرف حمایت و نگهداری آنان برای تمام عمر می شود، بسیار اندک است. این افراد نیز مانند دیگر افراد تمایلات و نیازهایی مانند کسب مهارت های لازم برای محیط کار، ورود به دنیای کار و تبدیل شدن به عضو مشارکت کننده در جامعه را دارند و می بایست به آنها فرصت برابر داده شود تا بتوانند استعداد شغلی خود را در بالاترین حد ممكن شکوفا سازند. برای بسیاری از مردم، اشتغال به معنی هویت یابی اجتماعی، خودکفایی اقتصادی و ایجاد شبکه ی ارتباط بین فردی است که برای توان یابان علاوه بر موارد فوق، یک عامل حیاتی نیز به حساب می آید که با استقلال و تلفيق اجتماعی آنان به طور کامل ارتباط دارد.
بخش عمده یی از توان یابان در سراسر دنیا یا بیکار هستند یا با دستمزدهای کمتری کار می کنند. میزان بیکاری آنها از گروه های دیگر بسیار بالاتر است و این وضعیت باعث شده تا آنها از نظر رفاهی، تأمینی، مراقبت های بهداشتی و درمانی در وضعیت مناسبی نباشند. گرچه در سال های اخیر پیشرفت های قابل توجهی در سیستم های ارائه ی خدمات مناسب به توان یابان ایجاد شده است وليكن تعداد زیادی از آنان همچنان زندگی خود را در بیکاری و فقر مطلق سپری می کنند.

اکنون زمان آن رسیده تا جامعه ی بشری گام های مؤثرتری در حمایت از توان یابان بردارد. مسئولان هر جامعه ای باید به عقب برگشته و برنامه های مربوط به دهه ی توان یابان را مجددا بازبینی کنند. به دولت ها هم توصیه می شود که موقعیت را در کشورهای خود مورد بررسی دقیق قرار داده و به صورت فعال به تعقیب سیاست های مترقی وضع شده در مورد حقوق آنان که برخی از آنها در ذیل آمده است، بیش از گذشته توجه نمایند

  • تدوین و اجرای سیاست ها و برنامه های ملی جهت ترویج مشارکت توان یابان در توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی
  • تأمین کمک های مالی، با همکاری سازمان های بین المللی غیردولتی برای تقویت و افزایش خدمات حمایتی برای توان یابان و خانواده هایشان.
  • تلاش برای ترویج نگرش های مثبت نسبت به کودکان و بزرگسالان معلول.
  • مناسب سازی فضاهای فیزیکی – افزایش امکانات فرهنگی و ورزشی برای توان یابان.
  • ایجاد تدابیر لازم به منظور ترویج و اشاعه ی دستیابی آسان توان یابان به ساختمان ها، تسهیلات همگانی، حمل و نقل و سیستم های ارتباطی.
  • ایجاد شرایط لازم جهت مشارکت توان یابان در تصمیم گیری های مربوط به ایشان.
  • ارائه ی مؤثر و کافی خدمات آموزشی، توانبخشی، بهداشتی و درمانی به توان یابان.
  • توجه ویژه به اشتغال توان یابان و انجام تمهیدات لازم جهت دستیابی آسان ایشان به مشاغل مورد نظر و تضمین درآمد معقول.
  • همکاری با سازمان های غیردولتی و انجمن های توان یابان.
  • ایجاد تمهیدات لازم برای برقراری ارتباط بین افراد معلول با توان یابان کشورهای دیگر جهت تقویت و افزایش ظرفیت های خودیاری آنان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.